-
1 czyn
m (G czynu) książk. 1. (uczynek) act, deed- czyn chwalebny a praiseworthy act a. deed- czyny bohaterskie heroic deeds a. exploits- pomagać komuś słowem i czynem to support sb in word and deed- poprzeć słowa czynem to back up one’s words with action(s) a. deeds- przejść od słów do czynów to put a. translate words into action(s)- osądzać ludzi na podstawie czynów to judge people by their actions a. deeds- liczą się czyny, nie słowa actions speak louder than words przysł.- czyn zbrojny armed action2. (występek) act, offence GB, offense US- czyn karalny a punishable offence- dopuścić się haniebnego czynu to commit a shameful a. despicable act- popełniać czyny lubieżne to commit indecent acts- oskarżony nie przyznaje się do zarzucanych mu czynów the defendant doesn’t admit to the offences he is charged with- chłopak dopuścił się karygodnego czynu the boy committed a reprehensible act- jest pełnoletni, może odpowiadać za swoje czyny as an adult he’s answerable for his own deeds- □ czyn społeczny community action- drogę zbudowano w czynie społecznym the road was built through community action■ wprowadzać a. wcielać coś w czyn to put sth into action a. practice- zamienić się w czyn to come true* * *( postępek) act, deedczyn karalny — PRAWO punishable offence
* * *mideed, act; czyn zbrojny military action; bohaterski czyn heroic deed, gest; czyn karalny prawn. unlawful act; czyn lubieżny prawn. indecent liberties; czyn hańbiący infamy; czyn społeczny community work l. service; człowiek czynu man of action; słowem i czynem in word and deed; wcielać l. wprowadzać w czyn put sth into practice; zamieniać się w czyn come true; przejść od słów do czynów put one's words into action.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > czyn
-
2 wcielać
impf ⇒ wcielić* * *(-am, -asz); perf -ić; vt( włączać) to incorporatewcielać coś w życie — to put lub carry sth into effect
* * *ipf.wcielić pf.1. (= włączyć) incorporate; wcielić do wojska enlist for the army.2. lit. (= ucieleśniać) incarnate, embody; wcielić słowa w czyn translate words into action.ipf.wcielić się pf.1. (= utożsamiać się) impersonate.2. (= urzeczywistniać się) realize, come true.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wcielać
-
3 wciel|ić
pf — wciel|ać impf Ⅰ vt 1. (przyłączyć, włączyć) to include (coś do czegoś sth in sth); Polit. to incorporate (coś do czegoś sth into sth); to integrate (coś do czegoś sth into sth) [firmę]- wcielić utwór do repertuaru to include a work in the repertoire- wcielić nowe terytoria do państwa to incorporate new territories into a state2. (powołać do wojska) to conscript (do czegoś into sth); to induct (do czegoś into sth) 3. książk. (urzeczywistnić) to realize [doświadczenia, hasła, program, reformę]- wcielać w życie ustawę to enact a bill- wcielić słowa w czyn to put a. turn one’s words into action4. książk. autor wcielił w bohaterkę wszelkie cnoty the author imbued his heroine with all possible virtues Ⅱ wcielić się — wcielać się 1. (utożsamiać się) [dziecko, przestępca] to impersonate; [gracz] to play; [aktor] to personate książk.; to portray 2. książk. (urzeczywistniać się) [marzenia] to materialize 3. (przyjąć ciało) [bóstwo, dusza] to be incarnated (w coś in a. as sth)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wciel|ić
См. также в других словарях:
czyn — m IV, D. u, Ms. czynnie; lm M. y «postępek, uczynek; dzieło» Czyn chwalebny, piękny; czyn haniebny, karygodny. Sądzić ludzi z czynów. Rycerz sławny ze swych czynów. ∆ Czyn społeczny «praca dla dobra ogółu wykonywana honorowo, często w celu… … Słownik języka polskiego
wcielać — Wcielić coś w czyn, w życie zob. wprowadzić 2 … Słownik frazeologiczny
wcielać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wcielaćam, wcielaća, wcielaćają, wcielaćany {{/stl 8}}– wcielić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wcielaćlę, wcielaćli, wcielaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawiać, że coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wcielać — ndk I, wcielaćam, wcielaćasz, wcielaćają, wcielaćaj, wcielaćał, wcielaćany wcielić dk VIa, wcielaćlę, wcielaćlisz, wciel, wcielaćlił, wcielaćlony 1. «czynić kogoś, coś składową częścią czegoś; dołączać, przyłączać, włączać» Wcielać utwór do… … Słownik języka polskiego
przechodzić – przejść od słów do czynów — {{/stl 13}}{{stl 7}} realizować, wprowadzać w czyn wcześniejsze zapowiedzi; wcielać coś w życie : {{/stl 7}}{{stl 10}}W chwilę potem przeszli od słów do czynów i zaczęła się bijatyka. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
